Κούπερ, Τζέιμς Φένιμορ

(James Fenimore Cooper, Μπάρλινγκτον, Νιου Τζέρσεϊ 1789 – Κούπερσταουν, Νέα Υόρκη 1851). Αμερικανός συγγραφέας. Γιος μεγαλοκτηματία αποίκου των δυτικών περιοχών, ο Κ. μεγάλωσε σε επαφή με την παρθένα φύση που τη μεταμόρφωσαν οι πρωτοπόροι και με τη ζωή των ιθαγενών. Σπούδασε στο Γέιλ και πέρασε μερικά χρόνια στο ναυτικό στην αρχή ως μούτσος και αργότερα ως σημαιοφόρος. Το περιβάλλον των παιδικών του χρόνων και η εμπειρία της θάλασσας αποτέλεσαν τα θέματα της πλούσιας αφηγηματικής παραγωγής του. Η επιτυχία των περιπετειωδών βιβλίων του υπήρξε τεράστια, από τον Πλοηγό (1823) και τον Κόκκινο Πειρατή (1828) –τα πιο σπουδαία θαλασσινά διηγήματά του– έως το Ιστορίες Δερματόκαλτσας, έναν κύκλο πέντε μυθιστορημάτων που στρέφονται γύρω από το πρόσωπο του Νάτι Μπούμπο (του επιλεγόμενου Δερματόκαλτσα), «ενός φιλοσόφου των δασωδών εκτάσεων, με απλή ψυχή, πιστού, ατρόμητου αλλά και συνετού», προσωποποίηση, για τον δημοκρατικό K., των δημοκρατικών ιδεωδών. Ο κύκλος αυτός αποτελείται από τα έργα: Οι πρωτοπόροι (1823), Ο τελευταίος των Μοϊκανών (1826), Το λιβάδι (1827), Ο ιχνηλάτης (1840) και Ο ελαφοκτόνος (1841). Σημαντική για τη λογοτεχνική του διαμόρφωση υπήρξε η διαμονή του στην Ευρώπη (1828-33), λόγω των επαφών που είχε εκεί με τη γαλλική κοινωνία και ιδιαίτερα με τον Λα Φαγιέτ. Ο Κ., ο οποίος έζησε στην εποχή της διαμόρφωσης ενός νέου έθνους και στις απαρχές του ρομαντισμού στις ΗΠΑ, είναι ο πρώτος συγγραφέας που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μιας αμερικανικής λογοτεχνίας, βασισμένης σε αμερικανικά γεγονότα και ιδέες, με ένα δυναμικό και πλούσιο υλικό –περισσότερα από πενήντα μεγάλα και μικρά βιβλία– το οποίο όμως δεν φρόντισε να δαμάσει, από άποψη μορφής. Εικονογράφηση του Νιούελ Κ. Γουάιεθ για τον «Τελευταίο των Μοϊκανών» του Αμερικανού συγγραφέα Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ.